Ime ruže (wikipedia)
Ime ruže (IMDB)
"Ime ruže", roman Umberta Eka (Autor teksta: Valentina Đorđević)
Umberto Eko
Umberto Eko (zvanična web strana)
Umberto Eko (wikipedia)
Budućnost knjige (predavanje, biblioteka Aleksandrina, nov. 2003.)
Propratni materijal, prezentacije i obaveštenja
Predmetni profesor: prof. dr Gordana Stokić Simončić
* konsultacije utorkom od 10:00 do 11:00, kabinet 535 *
Tri značajna kulturološka fenomena: pismo, knjiga i biblioteka, razmatraju se u kontekstu istorijskih, ekonomskih i socioloskih uslova koji im obezbeđuju napredovanje. Biblioteke nastaju na relativno visokom nivou razvoja pojedinih zajednica, onda kada ekonomska moć društva postane tolika da omogućava osnivanje i izdržavanje biblioteka, a demokratičnost obrazovanja i informisanja postanu osnovne vrednosti društva. Socijalne funkcije biblioteka, kao institucijarazvijenih na čovekovoj potrebi da zabeleženim ljudskim iskustvom premosti vremenska i prostorna ograničenja, pokreću pitanja tipova pismenosti, načina čitanja, institucionalizacije obrazovanja, formi prenošenja znanja, autorskih prava i intelektualnih sloboda.
U hronološkom sledu od prvih pisanih spomenika do knjižnih kolekcija u doba Francuske buržoaske revolucije, predmet omogućava razumevanje fenomena pisanja i čitanja, knjige kao medija komunikacije, te biblioteka kao posrednika u procesu širenja ljudskog znanja.
Početkom 19. veka, izvanredno ubrzanje u obimu štampane građe, demokratičnost obrazovanja i stalni prirast znanja označili su novu etapu u razvoju biblioteka. Okrenuti specifičnim ciljnim grupama i zadacima, izdvojili su se različiti tipovi biblioteka i razvile specifične metode rada sa korisnicima. Najznačajnije svetske biblioteke svih tipova, specifičnosti njihovog delovanja, te ekonomski i socijalni uslovi u kojima se razvijaju, predmet su ovog kursa.
Uz predavanja, literaturu i praktičan rad, veb-prezentacije velikih svetskih biblioteka pružaju mogućnost da se studenti upoznaju sa organizacionim modelima, bogatstvom fondova i usluga koje te biblioteke pružaju korisnicima. Korišćenje računara studentima omogućava da se na novi način bave istorijom knjige i biblioteka, da u digitalnom obliku vide bisere svetske kulturne baštine i sagledaju mogućnosti elektronske komunikacije na daljem očuvanju nacionalnog kulturnog bogatstva.
1 коментар:
IZVOR: http://www.themodernword.com/eco/eco_biography.html
The idea for The Name of the Rose had a very simple genesis: “I began writing in March of 1978, prodded by a seminal idea: I felt like poisoning a monk.” At first, Eco played with the idea of placing his detective story in a modern setting; but soon he realized that his interest in medievalism was manifesting a story set in the Middle Ages. Dragging out notebooks, clippings, papers, and articles that dated all the way back to 1952, Eco began the task of writing a novel tentatively called “Murder in the Abbey.” Soon, however, he decided that this title would place undue focus on the “mystery” aspect of his story, whereas he wanted a novel that could be read as an open text – enigmatic, complex, and open to several layers of interpretation. Inspired by the title of David Copperfield, “Adso of Melk,” became the next working title, but eventually a few lines of medieval verse produced the more poetic “The Name of the Rose.” Finally pleased, Eco has since remarked that “the rose is a symbolic figure so rich in meaning that by now it hardly has any meaning left.” The novel was published in 1980 to almost immediate critical acclaim and widespread enthusiasm: suddenly the name of Umberto Eco was known outside of the world of academia.
Astounded by the success of his novel (his publishing house thought to sell only 30,000 copies; to date over nine million copies have been sold) Eco was unexpectedly thrust into the international spotlight, the subject of a media attention he found both remarkably amusing and irritatingly oppressive. Soon after publication of the novel, the French film director Jean-Jacques Annaud began making an internationally distributed film of The Name of the Rose, bringing Eco even more to the center of global attention – although he respectfully distanced himself from the film, released in 1986. (”It’s Jean-Jacques’s work, not mine.”)
Постави коментар